Hoe het allemaal is begonnen?
Dat was in de tijd dat er een klein Davidje in mijn buik aan één stuk door de hik had.
Waardoor ik vrijwel voortdurend waanzinnig afgeleid werd.
Mijn buik werd in beslag genomen door een levend en groeiend wezentje.
En met mijn hoofd liep ik in de wolken – niet perse altijd de roze overigens.
En met een klein frummeltje dat de hele tijd aan het hikken was in mijn buik, was ik tijdens de zwangerschapsperiode er met mijn koppie echt niet altijd helemaal bij.
Het verliep zo: regelmatig kwam iemand de enorme buik bewonderen.
(“Ohhh, aaahhh, het beweegt! Geinig!! Het lijkt wel of ie de hik heeft? Echt waar, doet ie dat de hele tijd??”)
En om wat lekkers bij de koffie te hebben voor dat bezoek, had Susanne bedacht om zelf wat appelflapjes te maken.
Even lekker prutsen in de keuken. Dat was een goede afleiding van die hik-klotsende buik.
Bladerdeegplakjes neerleggen, appelstukjes met rozijnen, suiker en kaneel erover, netjes dichtvouwen – en hop, de oven in.
Makkelijk genoeg toch?
Ware het niet dat Susanne niet het bak-blik pakte, maar het bak-rek. Je weet wel, zo’n bakrooster.
Je ziet het vast al voor je: de bladerdeegflapjes werden warm en zakten langzaam steeds verder door de sleuven van het rooster heen. Waardoor uiteindelijk de appel-flapjes meer een soort appel-kwakjes werden.
Nou, die appelkwakjes werden een anekdote in de familie en vriendenkring.
En ze waren heus wel lekker, maar toch ook een beetje vreemd.
Volgens mij heb ik ergens nog een foto van mezelf met die appelkwakjes. Als ik die foto vind zal ik ‘m hier plaatsen…
Zo is het dus begonnen.
Daar is de naam voor dit domein ontstaan: appelkwakjes.nl.
En zo is ook mijn opvatting ontstaan, dat niet alles hyper-perfect hoeft te zijn.
Appel-kwakjes zijn ook reuzelekker.
Kortom, een van mijn motto’s werd: beter gewoon maar beginnen, dan komt de perfectie op den duur ook.