In mijn poëzie-album (ook wel poesiealbum of album amicorum geheten) staat het volgende vers. Geschreven in de kenmerkende krullerige schrijfletters van die tijd.
Samen zijn met alle mensen
Uren weken maanden jaren
Steeds maar liefde en vrede wensen
Altijd goed zijn voor elkaar
Nooit meer zal men dan gaan strijden
Nimmer hoeft men nog te lijden
En dan komen mooie tijden
Na al die jaren ken ik dit gedicht nog steeds uit mijn hoofd!
Heel bijzonder dat het geschreven is met de beginletters van mijn naam.
Mijn naam wordt overigens geschreven als Susanne, en niet op de Hollandse manier als Suzanne.
Het is volgens de Duits-Scandinavische schrijfwijze en dat is omdat mijn moeder Finse is. Het deed haar denken aan Süße Anne, met die Duitse Ringel-s: ß (toetscombinatie Alt-0223).
Als ik me goed herinner had mijn poëzie-album een gele kaft. Het stond vol met gedichtjes en poezieplaatjes, geschreven door klasgenootjes, en door papa en mama natuurlijk, en ooms en tantes.
Ik vermoed dat het album bij de rest van mijn spullen in de opslag ligt.
Mijn verleden ligt dus ergens in een stapel dozen. Waar ligt jouw verleden?
In mijn poëzie-album (ook wel poesiealbum of album amicorum geheten) staat het volgende vers. Geschreven in de kenmerkende krullerige schrijfletters van die tijd.
Na al die jaren ken ik dit gedicht nog steeds uit mijn hoofd!
Heel bijzonder dat het geschreven is met de beginletters van mijn naam.
Mijn naam wordt overigens geschreven als Susanne, en niet op de Hollandse manier als Suzanne.
Het is volgens de Duits-Scandinavische schrijfwijze en dat is omdat mijn moeder Finse is. Het deed haar denken aan Süße Anne, met die Duitse Ringel-s: ß (toetscombinatie Alt-0223).
Als ik me goed herinner had mijn poëzie-album een gele kaft. Het stond vol met gedichtjes en poezieplaatjes, geschreven door klasgenootjes, en door papa en mama natuurlijk, en ooms en tantes.
Ik vermoed dat het album bij de rest van mijn spullen in de opslag ligt.
Mijn verleden ligt dus ergens in een stapel dozen. Waar ligt jouw verleden?